▪️Siatkówka, podobnie jak wszystkie sporty zespołowe, wymaga powtarzających się intensywnych ćwiczeń. Aby siatkarz mógł odnieść sukces w rywalizacji, musi posiadać zdolność do szybkiego generowania mocy podczas wykonywania precyzyjnych umiejętności sportowych, takich jak uderzenie i blokowanie. Ponadto zdolność do utrzymania wystarczającej mocy wyjściowej przez cały czas trwania meczów ma oczywiście kluczowe znaczenie dla sukcesu sportowego. Na stopień i szybkość regeneracji po wysiłku mają wpływ intensywność i czas trwania poprzedzającego ruchu, stan odżywienia danej osoby oraz czas przeznaczony na regenerację metaboliczną.
▪️Siatkarze muszą wykonywać wiele skoków z maksymalnym wysiłkiem i szybkich, krótkich sprintów, przeplatanych zmiennymi okresami ćwiczeń o mniejszej intensywności lub krótkimi okresami odpoczynku. Energia zużywana w okresach intensywnej zabawy pochodzi głównie z metabolizmu beztlenowego. Jednak w trakcie meczu udział metabolizmu tlenowego wzrasta, aby pokryć całkowity koszt energii. Cykle aktywności i odpoczynku są narzucane przez wzorzec gry, który różni się znacznie w zależności od gracza i meczu, ponieważ taktyka i umiejętności przeciwnika również wpływają na wymagania każdego gracza.
▪️Na podstawie danych zebranych przez FIVB podczas rozgrywek Ligi Światowej i Grand Prix w 2015 r. Wydaje się, że okresy pracy elitarnych męskich zawodników halowych wynoszą od 6 do 8 sekund, podczas gdy dla elitarnych zawodniczek halowych czas pracy wynosi zwykle 7–9 sekund. Ponadto piłka jest „w grze” przez około 15% czasu trwania meczu, co daje stosunek pracy do odpoczynku wynoszący około 1: 6. Dane te odzwierciedlają fakt, że zawodnicy siatkówki muszą generować eksplozywną moc, a następnie szybko odzyskać siły, aby być gotowym do następnej akcji.
▪️Wszystkie gry zespołowe, w tym siatkówka, obejmują powtarzające się ataki o wysokiej intensywności, przeplatane krótkimi okresami stosunkowo lżejszych ćwiczeń. Średnia intensywność ćwiczeń podczas gry może wynosić nawet 75% VO2max, ale schemat gry jest złożony, a zapotrzebowanie na energię stale się zmienia. Utrzymanie sprawności przez cały czas trwania meczów ma kluczowe znaczenie dla sukcesu i zależy w dużej mierze od zdolności mięśni do generowania dużej mocy podczas wykonywania umiejętnych ruchów i szybkiej regeneracji. Na stopień regeneracji wpływa intensywność i czas trwania ostatniego wysiłku fizycznego, cechy biochemiczne i fizjologiczne danej osoby oraz czas dostępny na regenerację przed kolejnym wysiłkiem. Na początku intensywnego skurczu mięśni następuje szybka hydroliza PCr i akumulacja mleczanu w celu dostarczenia energii bez potrzeby dostarczania tlenu. Kiedy wykonywane są powtarzające się ataki na maksymalny wysiłek fizyczny, tempo hydrolizy mięśniowej PCr i akumulacji mleczanu spada.
▪️Inne czynniki, które mogą mieć wpływ na wydajność podczas wielu czynności dynamicznych, obejmują zdolność do przywrócenia śródmiąższowego stężenia potasu w mięśniach szkieletowych oraz wewnątrzkomórkowego stężenia glikolitycznych produktów pośrednich, nieorganicznego fosforanu (Pi) i jonów wodorowych, ponieważ wpływają one na sprzężenie elektrochemiczne i mechaniczne. Stopniowe wyczerpywanie się zapasów glikogenu mięśniowego prawdopodobnie wpłynie również na późniejszą wydajność w sytuacjach meczowych.
⚠️
Podczas treningu sportowcy dostosowują się do obciążenia treningowego. Im lepsza adaptacja anatomiczna, fizjologiczna i psychologiczna sportowca, tym większe prawdopodobieństwo poprawy jego wyników sportowych. Aby przeprowadzić efektywny program treningowy, trenerzy muszą rozumieć systemy energetyczne, paliwo używane przez każdy z nich oraz czas potrzebny sportowcom na przywrócenie paliw energetycznych wykorzystywanych podczas treningu i zawodów. Dobre zrozumienie czasu regeneracji systemu energetycznego jest podstawą do obliczania przerw na odpoczynek pomiędzy ćwiczeniami w trakcie treningu, między treningami i po zawodach.
