TRENING SIŁY MAKSYMALNEJ, A WYSKOK 🏋🏼

W celu poprawy wyskoku oraz mechaniki lądowań, ważne jest zrozumienie najpierw ich części składowych. Pozwoli to na programowanie obszarów, w których siatkarz może być najsłabszy. Trenerzy często odwołują się do ruchów siłowych, a skok w pionie z pewnością pasuje do tej definicji. Biorąc pod uwagę, że moc jest produktem siły i prędkości, pomocne jest postrzeganie wytwarzania energii jako umiejętności opartej na stosowaniu wysokiego poziomu siły i osiąganie dużej prędkości. Chociaż te szczególne czynniki są często omawiane niezależnie, w rzeczywistości są one współzależnymi cechami, które należy zrozumieć, aby skutecznie poprawić moc w największym stopniu.

CIĘŻKI TRENING SIŁOWY 

Czasami błędnie twierdzi się, że skakanie bez obciążenia (tj. skakanie tylko z masą ciała sportowca) nie wymaga maksymalnych cech siłowych. Zatem maksymalny trening siłowy nie przynosi większych korzyści, jeśli chodzi o poprawę umiejętności skakania. Może to wynikać z faktu, że prędkości szczytowe w poruszaniu się m.in. skoku wertykalnym, w porównaniu z treningiem siłowym, są stosunkowo niskie. Potrzeba dużej siły nie jest z natury obserwowalna w samym zadaniu motorycznym jakim jest wyskok pionowy.

Jednak analizując jest to błędne stwierdzenie: maksymalna siła i metody treningu siłowego mają dobrze znane skojarzenia ze zdolnością skakania. Jest to koncepcja łatwa do wyjaśnienia. Aby poprawić nasze przemieszczanie się, sportowcy muszą wystartować z większą prędkością, którą uzyskuje się poprzez zwiększenie impulsu. Aby zwiększyć ten impuls, atleta musi zastosować większą siłę w tym samym czasie lub zastosować tę samą siłę co poprzednio w krótszym czasie, aby uzyskać pożądaną poprawę. Wynik jest bezpośrednio związany z tym, jak szybko sportowiec przykłada tę siłę (tempo rozwoju siły – RFD).

Trening siły maksymalnej rozwija zdolność sportowca do stosowania większych sił, a tym samym poprawia jego zdolność do szybkiego rozwoju siły. Zakładając jednakową masę ciała i inne czynniki (np. technikę), jeśli silniejszy sportowiec przykłada siłę z takim samym względnym tempem jak słabszy, w rzeczywistości będzie to wyższy wskaźnik. Silniejszy atleta ma wtedy wyższą całkowitą zdolność rozwoju siły w danym czasie i przy większym przyspieszeniu zostanie przyłożona większa siła, co spowoduje zwiększenie impulsu i lepszy skok w pionie.

MONITORING 

Ważne jest, aby śledzić, tworzyć wykresy, oznaczać i odnotowywać postępy sportowca. We wczesnych etapach treningu najskuteczniejszą formą treningu dla siatkarza może być tradycyjny trening siłowy. Zobaczysz duży wzrost zdolności wytwarzania siły przy niewielkiej inwestycji czasu. Jednakże, gdy sportowiec staje się silniejszy, trening maksymalnej siły może osiągnąć punkt coraz mniejszych postępów. Siatkarz będzie musiał inwestować coraz więcej czasu i wysiłku w swój trening, aby uzyskać pożądane przyrosty siły. Jednak skupiając się bardziej na rozwijaniu tempa rozwoju siły (RFD), sportowiec może być bardziej wydajny w zakresie swoich zdolności do wytwarzania siły, a trening stanie się znacznie bardziej efektywny.

Podczas szkolenia siatkarzy/siatkarek ważne jest śledzenie postępów w określonych kluczowych wskaźnikach wydajności. Kiedy trener zaczyna dostrzegać tendencję malejących zwrotów, rozsądnie jest nie zmieniać ćwiczeń, ale sposób, w jaki jest trenowane. Ponieważ każdy sportowiec jest inny, ważne jest, aby śledzić indywidualne postępy i dokonywać zmian w oparciu o indywidualne postępy lub ich brak.

Metody treningowe mające na celu poprawę maksymalnej siły w ruchach takich jak przysiad ze sztangą są ważnymi ćwiczeniami ogólnorozwojowymi, które należy uwzględnić dla zwiększenia naszej siły względnej.

⚠️  PODSUMOWUJĄC

Nie ma dowodów sugerujących, że przyrost siły zmniejsza wydajność skoków, jednak istnieje przytłaczające poparcie dla faktu, że maksymalna siła i moc mają pozytywny wpływ na wysokość wyskoku, a zwiększanie maksymalnej siły skutkuje poprawą mocy tym samym wysokością naszych skoków wertykalnych.